odchodzeń

tak cicho odchodze..

wnikam startym obcasem
w śnieżny bruk chodnika

samotny guzik od płaszcza
smutno powiewa na nitce
kołysany białym kurzem
manną z nieba

widzisz? czy słyszysz
jak krzyczę?

spuszczoną głową
trącam horyzont
zwątpienia pogardy
własnego cienia

zdrętwiałe waszym chłodem
łzawe ręce
chowam w kieszenie
grzejącym własnym ego

słyszysz? czy widzisz
jak krzyczę..?

autor

nosti7

Dodano: 2007-12-19 12:18:56

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie