Odcisk w Kamieniu
dla Irene
Gdybyś weszła... - w układy - z diabłem
- diabeł byłby w poetę się zmienił.
Wiatr - wydyma - poezji żagle
w pierwszym lepszym miejscu na Ziemi.
Dla żartu – zachciałaś wiersza.
(my – poeci – się na tym nie znamy)
Lecz... - cóż warta jest - ta... -
Poezja,
której wiersz – kłamie?
Wiersz – to jest kwiat dla wybranej.
Poezja – to nić, zrozumienie.
Wiersz dla Ciebie – prawdziwy to kamień
z zarysem twarzy, imieniem.
Ja się nie czuję... – na siłach
wierszem mówić, gdy prawdy nie mogę.
Wiersz się rodzi – głęboko – jak brylant
(- tam, gdzie błękit – lub tam, gdzie jest
ogień).
Poezja? – szlachetny to... - kamień...
(co się rodzi - w gorącym ciśnieniu.)
- Ty zostawisz – na zawsze... – znamię.
(odciśnięte – w prawdziwym Kamieniu.)
28.10.1991
Wiktor Bulski
Komentarze (23)
Kolejny bardzo interesujący wiersz, pozdrawiam.
Piękny.Brawo.Pozdrawiam.
Bardzo mi się podoba. Serdeczności:-)
Czytam z przyjemnością czemu tak dobre wiersze tak
rzadko tu goszczą
wiersze pisane ,,na zamowienie,, nie maja
duszy...wiersz sie rodzi w sercujak brylant- pieknie
to napisalaes:)
milej niedzieli Wiktorze:)
tak piękny że pozdrawiam
od rozważań
Tak, to prawda, że wiersz do podziwiania, myślę, że
osoba obdarowana będzie też nim oczarowana.
Miłego dnia życzę.
podziwiam pozdrawiam