Oddając się zapomnieniu
Znowu podarowałeś mi,
czerwone korale jarzębin,
w nich siła miłości tkwi,
płynącej z serca głębin.
Otuliłeś ciepłym słowem,
wplecionym między wersy,
malując nowe obrazy,
coraz śmielsze.
Jak w akcie kochanków,
w romantycznym uniesieniu,
z zapachem polnego rumianku,
oddając się zapomnieniu...
/EN/
Dziękuję za dobre rady - poprawiłam :)
autor
Isana
Dodano: 2014-09-02 12:12:45
Ten wiersz przeczytano 2327 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Wiersz emanuje romantyzmem i poezją, opisując
delikatne i piękne gesty miłości, które przekraczają
granice czasu i przestrzeni.
(+)
Bardzo romantyczne, kobiece zapomnienie, a raczej
niezapomnienie pokazane w wierszu.
Chwile, które bardzo się przeżywa.
Piękny wiersz :)
Kolejny romantyczny wiersz, z zapachem rumianku w tle,
na dodatek z czerwienią korali z jarzębin, miło
poczytać Isanko :)
Pięknie rozmarzyłaś swoim miłosnym wierszem :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękne miłosne zapomnienie, pozdrawiam ciepło.
znowu czytalem i pewno znow do niego wroce bo podoba
mi sei
pozdrawiam
rozmarzyłaś pięknie !!!
pozdrawiam i dziekuje za odwiedziny!!!
Piękne miłosne rozmarzenie.
Rozmarzyłam się... Pozdrawiam cieplutko :))
"Wielka Miłość
rzeczy małe umie zamieniać na rzeczy wielkie
i tylko Miłość nadaje czynom naszym wartość."
"Otuliłeś ciepłym słowem,
wplecionym między wersy,"
Czasem dobre słowo wystarczy :-)))
"Otuliłeś ciepłym słowem,
wplecionym między wersy,"
Czasem dobre słowo wystarczy :-)))
Pieknie,pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz Elżbietko,tak bliski sercu i sercem Cię
pozdrawiam :)
Wracają wspomnienia, a jarzębina czerwona w piosenkach
ma i swoje miejsce, ładny wiersz...pozdrawiam