Oddałam swoją koronę..

Dotykam spojrzeniem kanapy, na której razem siedzieliśmy.
Krzesło przy stole, na którym stały kwiaty od Ciebie nadal pachnie drewnem...
Myśli przystanęły przy krzaku róży za oknem - znów ma pąki,
jak wtedy,
gdy otoczona Twoim ramieniem słuchałam szeptu naszej miłości...
Śpiewały o niej ptaki,
Szumiał o tym wiatr,
W jej rytmie krople deszczu rozbijały się
o szybę samochodu,
Gdy wracaliśmy
do domu w Królestwie naszej wyobraźni...
Byłam Twoją Królową,
Byłeś moim Królem...
...Iluzja...
Swoją koronę
Oddałam niedawno potrzebującym..

..bo myśli muszą ustępować Szczęściu..

autor

Miste

Dodano: 2006-10-29 17:32:11

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie