Oddaleni

Biała sukienka
Wisi w tym samym miejscu
Już od dwóch lat
Pamiętając
Każdy dotyk jego dłoni

Biała koszula
Ze śladami jej czerwonej szminki
Na kołnierzyku
Które niczym
Nie chcą się wywabić

W głowie
Te ostatnie chwile
Które spędzili razem
Które wiecznie trwają
Są zbyt piękne
By zginąć

Ludzie
Których rozłączyła
Jedna
Nieszczęśliwa sekunda
Pośród tylu wspaniałych
Wspomnień

Chcąc zapomnieć
Zagubili się we własnym
Wymyślonym świecie
Z którego już nigdy
Nie znajdą wyjścia

Uratuje ich
Jedynie znalezienie drogi powrotnej
Którą zamurowano
Na stałe
Grubymi twardymi słowami

Ludzie
Bez wiary w przyszłość
Bez marzeń
Bez perspektyw
Bez miłości

Oddaleni-tak blisko
A jednak tak
Daleko od siebie
A pomiędzy nimi mur
Który sami zbudowali

autor

placzacy-aniolek

Napisany: 2007-02-23 Dodano: 2007-04-18 20:57:30

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie