oddanie
przyjacielu mój nienowy
nie jesteśmy nietykalni
mogą wnet polecieć głowy
czuję oddech czarnej pani
kosa błyszczy w jej ramionach
wiedz - nie boję się zawalczyć
i choć jesteś niepoprawny
składam broń w twych drżących dłoniach
autor
beti100
Dodano: 2013-04-05 17:58:00
Ten wiersz przeczytano 1736 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
bardzo ładne słowa , wywołuje "dreszcz" na moich
plecach więc +
Ładnie o zaufaniu. Miłego dnia.
Fajnie ujęte.
bardzo ładny:)
...ciekawy styl miniaturki,nie można oddać ciepła
czyjejś przyjaźni,witaj.
Całkiem udany, warto zawalczyć-:) Pozdrawiam
cieplutko.
Niezła miniatura.
Króciutko i pięknie. Pozdrawiam
Prawda w oddaniu i przyjaźni:)
Ładny hołd przyjaźni:)
Ladna miniatura:)Pozdrawiam.
Całe szczęście, że są przyjaciele.Pozdrawiam
Prawdziwe oddanie. Plusik
Ja myślałem że ta przyjacielka to białą sukienkę
ma.Ciekawe przemyślenie.Pozdrawiam;)
oręż nawet w drżących dłoniach
budzi respekt
Pozdrawiam serdecznie