Oddech jesieni

https://www.youtube.com/watch?v=xMnvrv5QPVY Inspiracją wiersza był utwór Bronisławy Piaseckiej "Zima na skarpie".

Jesień z cicha przysiadła na stałych rewirach,
rozdaje swoją krasę, nosek już pudruje.
Jakże człowiek szczęśliwy w karminowych chwilach,
bierze farby, paletę, natchniona maluje.

Rozdaje swoją krasę nosek wciąż pudruje,
przygarnia białe chmurki, upiększa w lazurach.
Bierze pędzle, paletę, natchniona maluje,
zatańczą drzewa, kwiaty w biskupich purpurach.

Przygarnia białe chmurki całuje w lazurach,
tak od czasu do czasu, da deszczu troszeczkę.
Tańczą liście na wietrze w biskupich purpurach,
aby Rajska przyroda, spoczęła chwileczkę.

Tak od czasu do czasu da deszczu kapeczkę,
rozsiewa też nostalgię, ciszę na jeziorach.
Aby Rajska przyroda wypiła łyżeczkę,
rządzi już złota pani w czarownych plenerach.

Rozsiewa melancholię, spokój na jeziorach,
jesień z cicha okrzepła na stałych rewirach.
Panuje złota pani w uśpionych plenerach,
jakże człowiek szczęśliwy, abyś wiecznie lśniła.

"W szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny, i pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny." - Leopold Staff.

autor

anula-2

Napisany: 2018-01-26 Dodano: 2018-01-26 08:49:01

Ten wiersz przeczytano 1640 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie