Oddech księżycowy

Byłeś tak blisko.
Na wyciągnięcie ręki.
Czułam jak o moje policzki
rozbija się
Twój oddech księżycowy.Chciałam zatrzymać
choćby kawałek Ciebie
w tym momencie
egoistycznie nasyconym miłością,
by póżniej móc cieszyć się nim
w samotności.
W myślach krzyczałam
obrazami wspólnej przyszłości,
która nigdy nie będzie moja,
nigdy Twoja.
Kiedys we wspomnieniach wrócę
do tych chwil
i przypomnę sobie Ciebie.
Niebo znowu spadnie mi na głowę,
a świat stanie w płomieniach.
Ponownie zastanowię się
nad tym czy warto kochać.

autor

ELISABETH

Dodano: 2004-08-20 12:20:39

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie