Odejdź ............
deszcz objął świat w swoje władanie
ciemną chmurą niebo znów przesłania
zapraszam promienie na śniadanie
nie słysząc kropel smutnego łkania
pragnę słońca gorąca radości
bo życie to nie są tylko chwile
skryte w zwiewnych szatach miłości
gdy do poznania zostało tyle
szczytów co wciąż w chmurach czekają
wód choć ich nurt nieustannie pędzi
uniesień gdy uczucia nam grają
wiatru w żaglach co kusi nęci
odejdź w siną dal wodna pani
ciemnością inne zasmuć umysły
chórem odpowiedzą zapytani
z błękitem wiążemy pomysły …
Komentarze (6)
Fajny klimat roztoczyłeś tym wierszem... tak odbieram
ta nadzieję...
Te kropki w tytule to po co? Niepotrzebne są, tak jak
wielokropek na końcu :)
Twój wiersz skłania by się zastanowić. Każdy ma jedno
życie i nie będzie miał więcej .. trzeba o swe zycie
dbać trzeba przeżyć je tak jakby każdy dzień miałby
być tym ostatnim .. bardzo ładny wiersz.
To niezły wiersz - niby o aurze jesiennej, ale można
go interpretować na różne sposoby, bo uczucia w nim
ładnie grają.
Wiersz świetny, aura ma wpływ na każdego, jesiennie
ale trohę optymizmu w wierszu jest...
Podoba mi sie twój wiersz, jeśt nieźle zrymowany, w
miarę trzyma rytm, i przrstawia stan zniecierpliwienia
aurą. Gratuluję pomysłu.