Odejścia
Radość rozpięta między ścianami zawisła
w próżni. Uwięzły słowa. W lilaróżowym
pusta kołyska nasiąka łzami, myśli
wirują, a cisza pęka nieutulonym.
autor
Celina Ślefarska
Dodano: 2015-11-19 21:30:10
Ten wiersz przeczytano 1617 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
:( +
Poruszająca refleksja.
Pozdrawiam Celinko
Ja nie mogę czytać takich smutnych wierszy, serce mi
pęka!
I za co Bóg tak każe...
Pozdrawiam
Na jednym z cmentarzy w Dziecięcej Alejce stoi mały
krzyżyk z wyrytym napisem" Powiększyły grono
Aniołków". Pozdrawiam Ciebie Celinko
najserdeczniej:-)))Celina
Celinko śmierć to smutek i przygnębienie. Pomilczę.
Dziekuje bardzo. Ja straciłam dziecko 21 lat temu w
podobny sposób przy porodzie. teraz spotkało to
koleżankę z pracy. Nie spodziewałam się, że ja tak to
przeżyję. Dziękuję za wskazówki (januszek) i za
refleksje.
Pozdrawiam
P prostu pomilczę Celinko
rozdzierająca duszę miniatura,
strata kogoś bliskiego ból niewybrażalny jak pomyśle
że kiedyś juz nigdy nie yobaczę ukochanych rodziców
zaraz mam łzy woczach pieknie oddałaś ten wiersz
Celinko
Radość rozpięta między ścianami zawisła
w próżni. Uwięzły słowa. W lilaróżowym
pusta kołyska nasiąka łzami, myśli
kotłują. a cisza pęka nieutulonym.
e tam takie coś pod rozwagę:
Radość rozpięta między ścianami zawisła
w próżni. Uwięzły słowa. W lilaróżowym
pusta kołyska nasiąka łzami, myśli kotłują. a cisza
pęka nieutulonym.
nieopisany ból i dramat dla bliskich i najbliższych,
pozdrawiam Celinko
Bolesne tak bardzo, że aż braknie słów.
Pozdrawiam.