Odeszłaś
Pamięci Kasi...Życie wymaga największej odwagi.
Stanęłaś nad przepaścią
mogłaś zawrócić
nie chciałaś
spadając uniosłaś się ku niebu
znalazłaś tam swoje miejsce
tu się zagubiłaś.
Potrafiłaś walczyć
teraz się poddałaś
przerażało cię jutro
choć nie byłaś sama.
Zaznałaś już spokoju
lecz innym go zabrałaś.
Miałaś odwagę by odejść
zabrakło jej by pozostać.
Komentarze (41)
Piękny i smutny wiersz...
milutkiego dzionka,
dziękuje za wizytę i wpis :)
Czytam wszystkie Twoje wiersze. Są takie podobne do
moich. Nie mam jednak odwagi ich jeszcze pokazać.
Serdecznie Cię pozdrawiam Augustyna
Pozwolę sobie za Basią23.
Pięknie, mądrze, smutno wzruszająco, zwłaszcza ten
ostatni wers, chwyta za serce. Pozdrawiam.
Dziękuje wszystkim za odwiedziny, komentarze, ciepłe
słowa. Pozdrawiam :)
Zagubiona w życiu dusza w niebie odnajdzie
spokój...wierzę, że po drugiej strony tęczy jest
ukwiecona łąka i zawsze świeci słońce. Miłego dnia
Anno.
Smutna życiowa refleksja , która z pewnością mogłaby
dotyczyć wielu z nas.
Pozdrawiam:)
ten wiersz zatrzymuje ale i napawa smutkiem
,pomilczę:(
Piekny wiersz
Tak smutno. Ładnie napisane. Człowiek czasami jest
słaby, trzeba to zrozumieć.
Pozdrawiam serdecznie.
Pomilczę!
Dobrego dnia.
Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję!!!
Nie nam oceniać?
Aniu, powiem tylko jedno słowo Amen.
Pozdrawiam serdecznie mimo wszystko uśmiech ślę:)
Wzruszający wiersz - smutny - dramatyczny
Pozdrawiam
Piękny, pełen smutku, bardzo wzruszający wiersz.☺
Pięknie Aniu to napisałaś.
Tylko westchnąć i pomilczeć...
Pozdrawiam serdecznie i tulę.