odeszłaś matko

Takich ran nic nie goi a i czas im nie jest
sprzymiezeńcem

cudownie oddajesz emocje w tym wierszu

piękne wspomnienia napisane miłością...

Smutne wspomnienia,ale piękny wiersz dla
najważniejszej osoby w życiu.

Zal i pustka w sercu. Nasz czas na ziemi przemija i
jest nasza proba, a przeznaczeniem - spotkac sie z
Bogiem. Twoja Mama juz nie musi sie meczyc tu na tym
ziemskim padole, jest juz tam gdzie nasze
przeznanczenie - z Panem Bogiem i juz jest tam
szczesliwa. Modl sie za Mame i o sile przetrwania dla
Ciebie. Mysle ze twoim cierpieniem i zalem twoja Mama
bardzo sie smuci, a poniewaz byla prawdziwa Matka,
pozostawila po sobie milosc i dobre wspomnienia. Wiem,
ze "latwo sie mowi a ciezko sie robi", ale sprobuj
pomyslec o Jej szczesciu i radosci jakie teraz
doznaje. Modl sie i czekaj, a na pewno sie jeszcze
spotkacie. Z Bogiem.

Takich ran nic nie goi, nawet czas jest bezsilny, bo
tak bardzo teskni sie za ukochana osoba...

zmierzch moze i wsiąka w niebo, ale miłość wsiąka
tylko do Nas.

Pięknie ukazana pustka... a skoro pustka, to zarazem
smutnie... Dobry wiersz.

słowa pełne mysli....dziekuje za piekny wiersz

...bardzo smutny wiersz o tym co pozostaje po
kochanych przez nas najbliższych tylko pamięć...piękny
wiersz...

Strata najbliższych jest zawsze wielką pustką, sam to
przezywam po stracie przyjaciela.

dobry wiersz pełen uczucia i nostalgii

Tylko człowiek który stracił kochaną osobę,wie że rany
zostają na zawsze,smutny wiersz ale jakże piękny.

Miłość do Matki w prostych i jakże wymownych słowach
wiersza. Pozdrawiam z plusem.

Na zawsze pozostanie w Twoim sercu. Pozdrawiam.