Odgonić Strach
Jakaś cząstka mojego zamkniętego ja
umiera
gdy przy mnie stoisz
Coś wyrywa się z mojego serca
gdy odchodzisz.
Ale ja do nikogo przywiązać się nie mogę
bo niektórzy nie wiedzą czego chcą
Przecież miłośc największe układa
kłamstwa
choć takie pięknę się wydają
Wybacz że nie umiem w Twoich ramionach
zgubić tych wszystkich krzyków uczieczki
Wybacz że kocham Cię tak mocno
że nie potrafie odgonić strachu
autor
TYNCI@
Dodano: 2007-04-27 22:53:36
Ten wiersz przeczytano 580 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.