Odkryjmy na nowo człowieczeństwo

Wiersz zamieszczony i biorę się do dalszej pracy i modlitwy.

"Odkryjmy na nowo człowieczeństwo".
17.05.2020r. niedziela 09:56:00

Odkryjmy na nowo człowieczeństwo,
Bo to jest zjawisko niezwykłe
I dane nam od Pana Boga.

Odkrywajmy na nową tą świątynię,
W której mieszka i chce mieszkać Bóg.
A Ty dziel się przykładem,
Także w czasie pandemii.

Teraz nowość,
Taka zanurzona w tradycji,
Może nie naszej,
Ale teraz już naszej.

Noś maseczki.

Pomyślmy nad tym,
Nad czym budujemy,
Bo tylko przez dobre rozeznanie
Dojdziemy do Nieba.

Niech zakróluje władza Ducha,
Bożego Ducha,
A nie władza jakiejś tam materii.

I, co z tego, że żywności pod dostatkim,
A wody w nadmiarze,
Skoro tej zdatnej do spożycia,
By posilić ludzki organizm
Już powoli jak na lekarstwo.

Teraz nawet Komunia,
Nie komuna
Jest z odzysku,
Więc niech nie jest to ucieczka.

Ktoś powie skaranie Boskie,
A może cały ten problem,
Który nas otacza
Wcale nie został wymyślony.

Musimy pod opieką
Jezusa, Maryi, Józefa,
Anny i Joachima
Oraz wszystkich świętych
I zastępów niebieskich
Iść z wiarą
I nie zważać na to,
Co się wydarzy.

Czeka na nas powrót
Z wieloma niewiadomymi,
Bo różne są historie kryzysów,
A ekonomiści mają pełne głowy.

System śledzi wirusa,
Śledzi także i nas,
Anonimowość zerowa,
RODO to ściema,
A my miejmy na to wypięte
I odkryjmy na nowo człowieczeństwo.

Czy wszystko jest na kwarantannie?
Bywają także inne katastrofy,
A także zamachy!
Teraz nastała nam psychoza strachu
I nie wiadomo do końca
Kiedy i co będzie po.

Mówi się, że to nie UFO,
A Polski Test
Jest w tym momencie przydatniejszy
Niż roślina, która świeci,
A nade wszystko musimy
Chcieć odkrywać
Od nowa co to jest człowieczeństwo.

Mówi się, że serce się boi,
A ono bije
I krew pompuje
Mimo, że czasami nam ona uchodzi,
Z nozdrzy na zmarnowanie,
Albo z żył,
Na ratunek innym.

Mówi się że tak nie można dalej żyć
I niech powróci nowa historia
Wypływająca z starej,
Bo w ukrytym miejscu
Są wielkie dramaty,
A mimo wszystko
Wykorzystajmy dni majowe.
Czy na rowerach
Czy na majowym nabożeństwie.

Czasami to takie ciężkie,
Bo jak ogarnąć chaos
Tych wszystkich rzeczy,
Bo piękna, zielona, majowa zupa
Bywa zachętą do zatrzymania się.

A Tobie zależy,
Jeżeli tak to zatrzymaj się i broń,
Te resztki człowieczeństwa,
Bo nie może być sam smutek.
Musi być także wielka nadzieja.

Jak miło, że jesteście, mnie nie ma, nie mam jak.

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-05-17 Dodano: 2020-05-18 10:00:55

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie