Odłamek
Jeżeli sny mają moc połączenia rozbitego
szkła - proszę mnie zabrać
Pozbierać
Oczyścić
Wyczuć
Proszę śpiewać dalej bo nie rozumiem świata
bez patrzenia oczami poety
Nie miałam dokąd uciec więc zapatrzyłam się
na moment w którym to pan stara się odejść
To jest to proszę pana
To jest świat
Nie można zatrzymać zła ani udawać dobra
proszę mi uwierzyć
Proszę popatrzeć poprzez moją duszę
Ta kobieta cierpi na psychopatię
Ten mężczyzna chciał zachować spokój
Ja jestem ich dzieckiem
I jestem dzieckiem swojego Boga
I nie mam dokąd uciec proszę Pana
Jeżeli mnie Pan nie przytuli
Proszę mi wybaczyć
Tak po ludzku
Proszę
autor
K_a
Dodano: 2021-04-05 19:05:22
Ten wiersz przeczytano 978 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Miłosny wiersz chociaż może nie miłosny, moze
filozoficzny. Bogowie sa niepotrzebni, kochankowie i
rodzice brdziej.. Ale każdy ma bogów nad sobą,
najlepiej dobrze z nimi żyć. Zło to złe czyny, a dobra
nie da sie udawac. Ok tekst
Isana - :)
Wiersz skłania do zadumy i refleksji. Pozdrawiam
serdecznie
Anna2 - bardzo dziękuję!
To szkło rozbite.
Ten wiersz daje wiele do myślenia.
Lubię takie.
Jest piękny.
szadunka - miło mi!
Wiersz podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie.
Maciek.J - dziękuję!
plus za ładną poezję
wolnyduch - uprzedmiotowienie
Andrzej Trzebicki - kto wie, czy to nie fikcja
literacka... dziękuję za opinię
Owszem podmiot liryczny,
ale cytuję -
"Ta kobieta cierpi na psychopatię
Ten mężczyzna chciał zachować spokój
Ja jestem ich dzieckiem"...
Miłego nadchodzącego tygodnia życzę, ja muszę lecieć w
sen :)
intrygujący.
jakoś bardzo osobisty
beano - bardzo dziękuję!
wolnyduch - to tylko podmiot liryczny, a nie dziecko.
Pozdrawiam!