Odmienię się

Posłałeś mi łoże na tępą śmierć
Nie dam się nabrać mimo naiwności
Pod satyną są żyletki
Nie nakłuję się na kłamstwa
Nie utopię się w morzu
Już przepłynęłam krainę niedorzeczności
Zrozumiem to co mnie otacza
Nie będę trwać w wymyślonej przestrzeni
Nauczę się odróżniać
Białe od czarnych plątanin i głębi
Odcienie szarości zostawię na deser
Dla spragnionej, wygłodniałej duszy
Zaznam świętego spokoju
Będę pewna każdej litery
Wydobywanej ze szczerych ust
Potem zakropię kielich słusznej prawdy
Odrobiną cynizmu i złośliwości
Nie powiecie, że jestem milutka
Wezmą mnie za czarownicę
I spalą na stosie z mokrych desek
Ucieknę w wyobraźnię nocą
Pod wygasłymi gwiazdami nucąc pieśń
O pięknej księżniczce z za wysokiej wieży
Której żaden pusty królewicz nie może wydostać

Ukryję się w wielkim drzewie
Dotknę skrzydeł nocnych ciem
Zatracę się w cieniach szeptach
Odmienię się na lepsze
Będę mądrzejsza, będę rozumieć każdy znak
Chcę wyssać soki z życia
Chcę pojąć sens istnienia
Uda mi się zauważyć to co za mgłą
Odmienię się

Lecz już nie dla Ciebie
Ty już mnie nie dostaniesz...

autor

niepoprawna

Dodano: 2005-07-14 13:50:13

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie