odnajduję na nowo
odnajduję wciąż na nowo
ciebie w rannym ptaków śpiewie
z promieniami w okna pukasz
chociaż wiem że o tym nie wiesz
nitką złotą myśl przetykasz
delikatnie i z wyczuciem
zaróżawiasz brzeg poranka
tak jak świt to robić umie
dzisiaj bukiet mi się wyśnił
rozjaśniając wszystko wokół
w purpurowość jego westchnień
blask nadziei dłonią wplątuj
sypnij proszę pyłem słońca
błękit nieba krój z czułością
chwilą wypełnioną tobą
obwiąż mnie w sekrecie mocno
Maryla
autor
Maria Polak (Maryla)
Dodano: 2020-07-25 18:01:24
Ten wiersz przeczytano 2102 razy
Oddanych głosów: 79
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (81)
Piękny wiersz:)
Pełen ciepła i nadziei:)
"chwilą wypełnioną tobą
obwiąż mnie w sekrecie mocno" - pięknie, Marylko,
pięknie:))
Miłej niedzieli :) B.G.
Pięknie odnajdować wciąż na nowo i piękny wiersz.
pięknie piszesz ... Więc wysyłam Tobie troszkę słońca
...
''sypnij proszę pyłem słońca
błękit nieba krój z czułością'':-)
''sypnij proszę pyłem słońca
błękit nieba krój z czułością'':-)
Piękna liryka:-)
pozdrawiam
Dziękuję nowym gościom pod wierszem.
Słowa Wasze są jak promienie słońca ogrzewające,
wzmacniające i radujące.
Miłych dni życzę :)
Wielki ukłon w stronę Twojej poezji, Marylo!
Delikatnie, romantycznie... taki Twój.
Witaj Marylo.
Wspaniały klimat w wierszu.
Podoba się bardzo.
Pozdrawiam.;)
Ważne, aby udało odnaleźć siebie na nowo :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Pięknie napisane.
Pięknie :)
Podoba mi się takie rozmarzenie.
Pozdrawiam