ODNALEŻĆ SIEBIE

Nie ma wiecznej udręki i nie ma wiecznego cierpienia.
Wszystko kiedyś przeminie. Odejdzie tam gdzie nas nie ma.
Być może kiedyś nastaną, czasy dobre , niewinne.
Przypomną mi się wtedy, zabawy wesołe dziecinne.
Dziecięce figle i psoty, uśmiechy mamy i taty
i bedzie mi tak dobrze, jak było kiedyś-przed laty.
Będę przez życie me kroczyć, wreszcie z podniesioną głową.
Napewno! ze swoją córką lecz niekoniecznie z drugą połową.
Wreszcie odbuduję swój dom- ciepły i serdeczny,
gdzie każdy gość mój czuł się będzie bezpieczny.
Spróbuję odnależć siebie w świecie pełnym zawiści
i nie pozwolę już nigdy powrócić nienawiści.
Chciałabym już odtąd silnie kroczyć poprzez życia znoje,
znosząc złą rzeczywistość , wrogość i niepokoje!!!

autor

magma

Napisany: 2003-05-11 Dodano: 2006-05-26 13:31:57

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie