Odpocznę
Zwykły stary stół - deska, cztery nogi
dębowe,
kiedy tylko pozwolę, ożywa w ciszy
słowem.
Deska solidna twarda, w niej "Amen" i
"Dlaczego",
truskawki ze śmietaną, klucze rzucone w
biegu.
Żurek plus "Alleluja", pół litra tuż nad
ranem,
szkło rozbijane nie chcąc i marzenia
strzaskane.
W rogu ślad od siekiery - z miłości
wyrąbany.
Zapachy bzów, konwalii, rączek
umorusanych.
Sto lat w zdrowiu - toasty, świeczki do
zdmuchiwania.
Mleko - to przypalone, talia kart do
rozdania.
Na środku dwa dodać dwa - nie więcej, tylko
cztery.
Obok "Ojczyzno moja"- niewyraźne litery.
Kilka plam po morfinie, wywabić się nie
dały,
mocno wniknęły w drewno, zniszczyły. Blask
zabrały.
Po prawej stronie "Lulaj" - na pasterkę do
nieba,
gdy pochylisz się niżej - zapach kawy,
chleba.
Po lewej, bardziej w głębi...Szlag niech
wszystko! Cholera!
To, co nie po kolei, na wierzch pełznie,
wyziera.
Na skrawku bliżej okna - tam
niezapominajki.
Lśnią same dobre ślady- Kubuś Puchatek,
bajki.
Widzisz, deska matowa, lecz nogi jeszcze
mocne.
Usiądę przy nim w ciszy... po dniu całym
odpocznę.
cii_sza
Komentarze (126)
Piękny wiersz jednym tchem go czytam o nic nie pytam
głos oddaję 48.pozdrawiam
Ten wiersz bedzie mi dziś towarzyszył do wieczora.
Pozdrawiam
Piękny wiersz .. można z niego wiele wyczytać ,a w
przeciwieństwie nauczyć wiele dobrego .. co złe
pominąć ten wiersz może być lekcja refleksji dla
każdego ... cii-sza . Ja nie chcę mieć racji ja tylko
wyrażam myśl swoją myśl do wiersz a często ona jest
inspiracją do napisania nowego wiersz ..Ile jest ludzi
tyle jest odpowiedzi ,a w każdym człowieku inna
odpowiedź siedzi ... Mimo mojego wieku ja jestem
bardzo elastyczny ,za co mnie córki i wnuki kochają
..Pozdrawiam Waldi z Poważaniem dla twojej twórczości
i Ciebie ..
Piękne pokazanie życia nie jednej rodziny,
przedewszstkim jakie wyczucie ,tylko pozazdrościć.
jest z kogo brać przykład, pozdrawiam :)))
Piękny wiersz...
Fajnie i interesująco. Pozdrawiam cichutko.
Magdo:) dziękuję serdecznie.
Fantastyczny wiersz.Gdyy stoły mogły mówić... Niejeden
właściciel(ka) zamknęliby im usta.Pozdrawiam
serdecznie.
myślałaś kiedyś, żeby zostać
detektywem?
wiersz oczywiście bardzo mi się podoba
pozdrawiam))
Świetny wiersz, a stół, żyje i wie już swoje.
Pozdrawiam
Dziękuję bardzo.
Pamiętam ten wiersz, czytając mam szereg obrazów przed
oczami. Wciąż bardzo mi się podoba:-)
Świetnie napisany, ciekawie zakończony; mocny przekaz
naładowany emocjami i sentymentem; o zwykłym -
niezwykłym meblu.
Jeden z lepszych wierszy, jakie tu czytałam :)
Pozdrawiam cii_szo!
Pamiętam ten wiersz :)
Tam ta wersja również była wspaniała
Stół to nie tylko martwy mebel
Przy Twoim stole i na nim wiele spraw się dokonało
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję bardzo:)