Odpowiedź

Tak, to moja wina i teraz to widzę,
Jestem tym, czego nienawidzę,
I tego się wstydzę.
Nie ma śmiechu, humoru, wszystko to jest maska,
Jak u Gombrowicza, biała ślepca laska
Pozwalająca brnąć patrząc przez lustra kąt widzena.
Tak naprawdę mam serce z kamienia.
Ludzi wciąż krzywdzę, choć dobro chcę czynić,
Lecz czy zmienisz swą istotę by móc przestać innych winić
Za swój upór i głupotę, za twe błędy codzienności.
A co w sprawie miłości?
Czy ja mogę jej serce wraz ze swoim wiązać
Kiedy w każdym momencie mogę zacząć kąsać??
Jej zranić, nie mogę, choć brata zraniłem,
Do serca doszedłem,
To ja zawiniłem.
Najpierw płacz i lament, pożga i ból,
Teraz wstyd jak cierń lub na ranie sól.
Boję się siebie, siebie prawdziwego.
Tego za kurtyną oblicza mrocznego.
Nie wierzę już w siebie, już nigdy nie uwierzę,
Ma już dosyć wszstkiego, na łopatkach leżę.
P.S. Po co pisć wiersze skoro nic nie dają,
Mnie nie naprostują, innym życia nie zmieniają.

Mam rację?

autor

Yacuś

Dodano: 2005-06-15 23:30:42

Ten wiersz przeczytano 826 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie