Odpuszczenie grzechów

Bo nie raz tak bywa...

Zaplątani w sieć kłamstw,
uwięzieni za kratami chciwości.
Zasłonięci wielką płachtą zła,
łzę uronił każdy z nas.

Zepchnięci na dno,
szukamy wyjścia z sytuacji.

Uparcie słuchamy własnych serc,
próbujemy górę niepotrzebnych słów
pokonać. Zaczynamy ze zmęczenia konać.

Aż tu nagle, światło.
Pomocne dłonie, uniosły nas.
Z uczuciem, że możemy żyć.
Opuszczamy dno, pnąc się do góry.
Na ziemi pewnie stąpamy,
modlitwy odmawiamy,
w podzięce za grzechów odpuszczenie.

autor

poetica

Napisany: 2009-06-26 Dodano: 2009-06-26 11:28:25

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie