ODRODZENIE
Chociaż człowiek niszczeje z zewnątrz cały
czas
To ten człowiek w wewnątrz odradza się
każdego dnia
Chociaż patrzymy na nasz świat przez
pryzmat lat
Chcemy widzieć go lepszym, odrestaurowanym
z nas
Bo kiedy dusza i ciało zaczną współpracować
razem
Wtedy to miliard żywych dusz wydobędzie z
siebie krzyk
Obudzi nas pewnego dnia nowe słońce, pełne
i gorące
I patrząc znów, będziemy dumać nad świtem
czerpiąc jego poranny łyk
Komentarze (3)
Jesteś tu od niedawna, czytam też Twoje wiersze i
zdumiewa mnie dojrzałość Twoich przemyśleń, będę tu
wracała..
Mamy też tę samą pasję
- konie :))
Dziękuję za tak pozytywny komentarz. :)
Dla mnie bardzo ładny wiersz, ciekawe, mądre
przemyślenia..
Zupełnie ni rozumiem, dlaczego do tej pory nie
zauważony..?
Pozdrawiam.