Odsłony jesieni

Witaj Dorotko
Dawno Cię nie widziałam,
co prawda i ja jestem znów od niedawna, dzięki za miłe
słowa i wgląd, serdeczności ślę :)

bardzo, bardzo piękne obrazy o jesieni

Aniu, kłaniam się Twojej cierpliwości i DZIĘKUJĘ!

Pięknie, z listopadową nostalgią...

No cóż, Zosiu, Twoje wprawne oko wszystko wychwyci,
wybacz moją sztywną formą na początku, to tak dla
niepoznaki i draki:)) Serdeczności ślę Poetce:)

Doskonale wiedziałam, że to tylko nowy nick :)

Wiktorze wybacz literówkę,
Bulskiemu, miało być, nie Bilskiemu, rzecz jasna :)

Witaj Milenko
Miło mi, że się podoba,
w Twoim wieku też tak nie patrzyłam,
takie patrzenie się pojawiło dopiero od kilku lat...
Oby ta melancholia omijała jak najdłużej, nie ma co
się do niej śpieszyć.
Pozdrawiam również :)

Podoba mi się.
Jeszcze nie umiem tak patrzeć na jesień i melancholia
jakoś mnie omija...
Pozdrawiam Grażynko :)

Dziękuję za wgląd -
MariuszowiG
Pozdrawiam również
Zosi -
Takie słowa z ust Poetki...
Miłego Zosiu i Tobie życzę :)
andreasowi
Miło mi.
Dobrej nocy życzę.

Pięknie.
Pozdrawiam

Poezja.
Miłego wieczoru.

Warto było przypomnieć.

Dziękuję za wgląd i komentarze -
marcepani
Reglowi/Tadeuszowi
Nel - ce
Stokowi
Wiktorowi Bilskiemu -
Wiktorze, często tak jest, że Czytelnikowi nie
wszystko się podoba, bo każdy z nas jest inny i ma
inny odbiór, co do Twojego pytania, to sam udzieliłeś
sobie odpowiedzi - czyli limfa i krew to symbol ran,
symbol bólu po stracie - taka metaforyka, myślę, że
wiersze powinny być metaforyczne, wówczas może choć
trochę się ocierają o poezję, a nie są li tylko tzw.
kawą na ławę, co i u mnie się zdarza i za co
parokrotnie dostałam "po łapkach"... Msz to te wersy
są czytelne z ich metaforyką, ale nie mam zamiaru
Ciebie do nich przekonywać, Twoje prawo czytelnicze,
by je odbierać po swojemu, miło jednak, iż całościowo
wiersz się Tobie spodobał :)
Marii Polak
Stelli Jagodzie
Iryskowi&
Waldkowi -
Waldku, oczywiście, że każdy z nas odjedzie, ale kiedy
ktoś nam bliski odchodzi wcześniej jest ból po
stracie, trudno się z nią pogodzić, gdy łączyła nas
duża więź z osobą, która odeszła, jest to przejmujący
wręcz ból, który z czasem staje się trochę oswojony i
zabliźniony...
DWC
Amorowi1988
Pozdrawiam Was wszystkich i każdego z osobna
serdecznie, miłego wieczoru Wam życząc:)

Klasyczna forma, dopracowany wiersz, niezwykle
urokliwie.