Odwaga?
wciąż cię szukam
pośród życia krętych dróg
choć pragnę zapomnieć
chcę zamknąć cichutko drzwi
i zostać
by z wiosennym wiatrem
nie iść w nieznane
kocham kwiaty
ale wyrwę ten przebiśnieg
co w sercu kiełkuje
by umarł
zabiję też i nadzieję
przecież nie jesteśmy sobie pisani
autor
Niezapominajka
Dodano: 2016-03-29 19:58:28
Ten wiersz przeczytano 970 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Dziękuję Wszystkim za odwiedziny i komentarze :)
Pozdrawiam i życzę miłego wieczorku :)
Ładny wiersz...
Trzeba nadawać na jednej fali, żeby dwa serca jednym
rytmem biły, ot co!
Ładny wiersz, pozdrawiam :)
Świetny obraz, zapada w serce - zostanie rana ,rana
boli czy i kiedy się zagoi ?
och jak smutno, aż się serce ściska... bardzo
Troszkę smutny ale ładny wiersz, pozdrawiam :-))
jejku jakie smutne
ale piękne zarazem
smutny ...
uroczego dzionka:)
Nigdy nie wiadomo co z ziela wyrośnie - radzę poczekać
do żniw :)
Kto wie, kto wie!
Witaj Niezapominajko Poświątecznie serdecznie. Z
miłością jest tak jak z katarem nie wiadomo kiedy
dopadnie, haha...
Miłośniczce przyrody życzę relaksującej nocki,
pozdrawiam cieplutko:-)
Smutny przytulam pozdrawiam
szkoda każdego kwiatka ale ten nie wykiełkuje ale jest
szansa na nowy pęd pozdrawiam serdecznie:))
Jeśli ma z tego kiełka wyrosnąć chory kwiat, to go
podepcz. Trzymam kciuki za wiosenne krokusy!
Dla mnie (minimalistki) za cały wiersz, wystarczyłaby
część od słów:
"kocham kwiaty", ale na szczęście dla wiersza nie jest
mój. Miłego wieczoru.
Smutne
ale tak bywa.