Odwrócić czas
zaszeptały skrzydła prastarego młyna
obracane wypiętrzonymi wodami
ukryta w pachnącej macierzanką trawie
szukałam czerwieni między poziomkami
łany zbóż chabrami przeplatane latem
odsłaniały makom kąkole kwitnące
dzika grusza w polu i rajska jabłonka
oczy wabiły owocem kuszącym
i szkielet kieratu porośnięty trawą
nieopodal chaty gdzie miłości wiele
na szerokiej miedzy kolce jeżyn słyszą
zapachy powideł robionych w niedzielę
rozpłakane wierzby moje przyjaciółki
przytulone mocno do niebieskiej rzeki
szumią w moich myślach potargane wiatrem
gdy zamknę wieczorem zmęczone powieki
podstawowa szkoła daleko od szosy
do małej kapliczki droga niezmierzona
wzrokiem wyobraźni tak bym teraz chciała
wrócić żeby miłość utulić w ramionach
zawikłane życia koleje się toczą
wstążkami we włosach wczorajszej
dziewczyny
żal uciska serce przeminęły lata
do chwili młodości nigdy nie wrócimy
Komentarze (16)
przywołałaś tym wierszem tyle wspomnień w mojej głowie
że aż łzy się cisną same dziekuję
Mówisz autorko, że do chwili młodości nigdy nie
wrócimy, a ja się z tym nie zgadzam! Wystarczy mieć
odpowiedni nastrój i zdrowe myśli, zamykasz oczy i
jesteś tam = iks lat wstecz, cieszysz się pięknem,
nawet możesz się oceniać!
ale zawsze zostaną wspomnienia :)
"do chwil młodości nigdy nie wrócymy"
realną rzeczywistością może nie bo niema drogi
powrotu tak wynika z treści ale wspomnieniem powracamy
nieraz
dobre i zagubione chwile życia eksponowane w treści
życiowy temat
Gdy jesteśmy dziećmi chcemy być dorośli, dopiero będąc
dorosłymi doceniamy piękno dzieciństwa.
młodość czasu nie dostrzega ,a on płynie szybko zbyt
szybko ... piękny wiersz
Chciałbym móc odwrócić czas - przeżyć życie jeszcze
raz...
zawrócić czas... też bym chciała...
Piękny romantyczny wiersz z przyjemnością czytam a
okres młodości rzutuje na nasze życie Zawsze jest z
nami:) +
Ładnie i delikatnie wymalowałaś obrazek z
przeszłości."łany zbóż chabrami przeplatane latem
odsłaniały makom kąkole kwitnące", bardzo mi się
podoba ta metafora.
bogaty obraz metafor. wiersz niezwykły. pozdrawiam.
Twój czas i obraz jaki malujesz jest piekny////młyn
poruszany strumieniem wody....łany zbóz rozkołynase na
wietrze....zieleń traw.....wierzby i rzeki....rozlane
na matce Ziemi...tylko zal ze młodosc juz odeszłą ale
dalsze etapy zycia sa naprawde piekne...pozdrawiam..
Tak to bardzo często bywa, gdy nostalgia się odzywa.
Świat z młodości umysł mami, Tak jak byśmy byli sami.
Ładne wspomnienia obejmujące cały przekrój wrażeń
jakie pamięć zanotowała.
dobre rymy, rytm ... staranność wiersza i stworzenie
nostalgicznego klimatu zasługuje na uznanie czytelnika
do :"bartlomiej" - dziękuję.
Poszedł sobie chochlik ;)