Odyseja
Wszystko wątpliwe - przeminęło.
Myśli wszystkich - flotyllą
Przez przesmyk - życia przełom,
Między Charybdą a Scyllą
W morze rozmarzone, niebieskosine,
Łupinką z dłoni, z nadziei żaglem,
Koleinami ludzkich pragnień
Z tobą w nieznane odpłynę.
Wdrap się na maszt, na bocianie gniazdo
I żeglujmy, żeglujmy ku gwiazdom.
Komentarze (17)
Ładny wiersz:)
Ładnie zobrazowany,rozmarzony
wiersz.
Pozdrawiam
wędrować ku gwiazdom i to mleczną
drogą, którą chodzą święte krowy,
a byki nie mogą.
Pozdrawiam serdecznie
podoba się :)
ładnie,optymistycznie,pozdrawiam miło
Piękna wędrówka we dwoje. Pozdrawiam serdecznie.
Świetny :) pozdrawiam
Z bocianiego gniazda, pięknie widać niebo:)
Pozdrowienia serdeczne:)
Romantycznie i mitycznie o miłości.bardzo na
plus.Pozdrawiam
Tak sobie myślę, czy nie lepiej brzmiałoby "To co
wątpliwe" od "Wszystko wątpliwe"? Albo w inny sposób
pozbyć się bliskiego położenia "Wszystko -
wszystkich":)
"w morze szerokie głębokie morze gwiazdy spadały i
nikły o to ci serce otworzę to przypływ miła to
przypływ"...
Super (+) Pozdrawiam :)
romantycznie popłynąć w miłości objęcia,,,pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz. Romantyczny rejs przez życie.
Miłego dnia.
Ładnie, ciepło o miłości:)