OFE czy skarpetka

Którędy do dobrobytu
zwracam się do tego siedzącego na kamieniu
właśnie z stamtąd wracam
za dużo tego było, wole kawałek chleba biednego
Jakiej drogi mi ty z kamienia wskażesz –
na wprost jest przepaść
na lewo rozlewisko
Idź mówi biedak – prosto

Wszędzie tam spotkasz ludzi mrowisko
Wszyscy zapieprzają ku dobrobycie
Jak się załapiesz – inaczej cię tłum zgniecie
Pchaj się łokciami, przeklinaj srodze
Tam takim wszystkim po drodze

To idzie dzicz bez szkół i zawodów
Prostactwo, wierzących w wielu bogów
Bogowie im do łbów naukładali
Że wystarczy wziąć w drogę resztę swojej forsy
By potem oni tobie to zabrali

Wtedy wejdziesz durniu w boskie kolory
Pokażą tobie mamałygo jak można żyć należycie
Jak nacieszysz się wzrokiem pokażą powrotna drogę
I od nich dostaniesz tycie , tycie

Dobrobyt ty wytwarzasz innemu, cwaniackiemu
Jeżeli tego nie pojmiesz biedny cudaku marzycielu
Zostaniesz tak jak ja , ogołocony na szarym kamieniu

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2013-11-08 Dodano: 2013-11-08 06:23:18

Ten wiersz przeczytano 766 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie