oglądam film
patrząc od środka liczę
ważne role i wielu znajomych
nie muszę niczego wymyślać
chciałem poznać reżysera i odejść
powiedziano tylko cisi i pokorni
zostanę bo scenarzysta żyje
w jeszcze niestworzonej akcji
wkurzyłby się że odchodząc
psuję interesującą zabawę
w ustawianie pustych krzeseł
Komentarze (3)
jakie to smutne gdy reżyser nieznany a brak życia bo
pokora nigdy nie jest niezależna ale jest motorem w
wolności :) Na tak!
a nie "psuję"? grać, jak zapraszają, grać, wiersz ma
podtekst, co czyni go wielce interesującym. Pozdrawiam
Autora.
dobrze, że to tylko puste krzesła, a nie "puste
krzesło" - J.D. Pozdrawiam topora. ;)