Ogród
niegdyś piękny ogród różany
w którym ziarna nadziei
wysiewały się same
tam kwiaty ekspresyjne
barwy szczęścia miały
a dzisiaj...
dzisiaj nie jest już rajskim
niepewnośc bluszczem
oplotła kwiaty
w samym sercu ogrodu
zamiast róż wyrosły chwasty
ogrodniczka
w ciemnym pokoju zamknięta
trzyma w drżącej ręce
ostatnią różę
która nie zwiędła
na jej płatku wczorajsza
kropla szczęścia
mieni się wspomnieniami
autor
zamyślona...
Dodano: 2008-06-27 07:34:41
Ten wiersz przeczytano 1208 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
ostatnia róża niech pachnie w ciemnym pokoju
wspomnieniami...ale ogrodniczka powinna wyjść do
ogrodu,powyrywać chwasty i posadzić nowe kwiaty
Ładny wiersz o wygasającym uczuciu. Ciekawe metafory i
epitety. Ładna puenta wiersza. Wiersz skłania do
refleksji.Forma wiersza bardzo dobra.
Choć smutny ale bardzo łasdy, wzruszający wiersz z
pięknymi metaforami, ogród milości - piękne opisy i
róża która nie zwiędła - jak wspomnienia wiecznie
żywe.
oj i nie zwiednie , poki jestes i pragniesz jej
rozkwitu ... Cudowny wiersz , wypelniony
wspomnieniami hmm... wiesz zamyslilam sie , hmm...
i na pewno nie tylko ja ... sciskam goraco -Bogna
Piękny wzruszający wiersz zaklęty w kropelce
szczęścia:)
Piękna tak kropla szczęścia, która ocalała. Ciekawie
napisany wiersz.
Wspomienia są jak róża,pielęgnowane zawsze są jak
żywe.Ładnie o tym napisałaś ;) Aż wspomnienia same
wracają...
Smutne, wzruszające... Zostały wspomnienia po miłości
i ta "kropla szczęścia" z nimi. Tak trudno z tym żyć.
Piękny wiersz.
Ogród aby cieszył swoim pięknem wymaga tyle wysiłku i
starań. Bez nich stanie się tylko wspomnieniem. Piękna
metafora.
Największe cierpienie w życiu powodują zgniecione
płatki róż,nie kolce ...... bardzo trafnie opisałas w
wierszu jak wyglada ogród miłości kiedy ona
zawodzi...