Ogród w kolory ubrany
dedykuję ten wiersz ogrodniczce Grażynie
"Gaja"ziemi oddana miłośniczka
swój ogród ze snu zimowego
obudziła i w kolory ubrała,
raj na ziemi jej ręką stworzony
w tulipanowe klomby obdarzony,
irysy zaraz kwitnąć zaczną
a przepiękne bratki na nie patrzą
pachnącym,zadziwiającym spojrzeniem
delikatnością swoją ogród rozpieszczają
bratki,w różne soczyste barwy ubrane
do siebie słodką wonią pszczółki
przywabiają
i w stronę słońca czule zerkają
ogrodniczkę duma rozpiera do końca
że taki ogród piękny stworzyła,
lecz nie tylko to swoim natchnieniem
uczyniła
ale,za sprawą pomocnika-ukochanego
Henryka
kwiatki,bratki i roślinki w tym ogrodzie
wypielęgnowane uczuciem miłości
są zwierciadłem duszy ogrodników
i zachwytem bywających tam gości
Komentarze (8)
Sympatyczny ogród, sympatyczny wiersz. Pozdrawiam.
hmm... kolorowy i pachnący ogródek,mówi się ,ze serce
okazywane ludziom i roślinom pomaga im rosnąć i
rozwijać się
Piękny opis przyrody,daleko się wróciłeś aż do Gai..w
mitologii wszystkir ogrody były piękne...
Wiersz pięknie słowem namalowany... ładny opis
przyrody,pozdrawiam :)
Piękny opis przyrody. Dziękuję za komentarz u mnie ;-)
każda praca człowieka ubogaca
a ogród jest pełnią serca co człowiek chce w nim
przekazać drugiemu
spodobały mi się wersy
"są zwierciadłem duszy ogrodników
i zachwytem bywających tam gości"
Piekny opis przyrody - ogrodu.
Dobre połączenie opisu przyrody z uczuciami.
Nie powiem, żeby wszystko było idealne, ale mnie się
podoba ;)