Ogród lipcowy

Tak samo ja mi:-) :-) . Miłego WN:-)

chwilo trwaj...

też mam taki ogród i nawet przez ostatnie dwa dni
leżałam sobie bykiem na leżaku, dziękując, że są
wakacje:):

Cudny ten twój ogród lipcowy.
Inne ujęcie tego tematu czytałam dzisiaj w wierszu pt.
"Laba" (autor: jana.pl)
Pozdrawiam Dorotko

Raj! Czyż nie? Pozdrawiam

Ostatnio też tak leżałam w moim ogródku. Nawet tak
mocno przysnęłam, że o mało mnie wichura nie wyrwała z
fotelem w chmury:))

Brawo - spokój i obecność anioła
to pewność zgoła. We wszystkim.

Ogród wpływa kojąco, pozdrawiam:)

fajna melancholia i ciekawa pozycja...najważniejsze,
że ogród uspokoił głowę:) miłego wieczoru

Doris,jutro jadę na ranczo pod Częstochową,gdzie
diabeł mówi dobranoc,na tygodniowy urlop i nawet będę
opalał się po nagu(tak tutaj mówią). Może też uspokoję
głowę.
Pozdrowionka.

W pozycji na trupa:)))
WN:) msz w odniesieniu do nastroju wiersza ta pozycja
troszkę tu nie pasuje, ale mogę się mylić. Może ktoś,
kto ma większe obeznanie tematu się wypowie.

Chyba, że to efekt zamierzony - aby smiech wywołać:))
Ale wtedy klimat melancholijny należałoby zmienić.
Ale się przejęłam:)))

Ładny ogród, też bym poleżala :) pozdrawiam

W pozycji na trupa? :o)) bywa przyjemnie.
Podoba.

no, za wiele tego lipca w twoim ogrodzie nie ma, to
raczej melancholia letnia
szałwia koi nerwy a melisa jeszcze lepiej, kiedy drób
wrzeszczy - dobrze, ze kaczki nie zadeptały..

Z przyjemnoscia czytalam i sama sie wyciszylam w tym
ogrodzie:)
Pozdrawiam, Dorotko :)