ogród milości

wiem
tak, można żyć poezją
można i marzeniem o ogrodzie
cudnym...
lecz on tak odległy, jakże on daleko.
i jakże on wydaje się być strasznie
bezludnym...

można pić Leśmiana
można jeść Tuwima
można tez oddychać tylko w rytm Adagio...
ale powiedz szczerze ? jak długo wytrzyma
taki wikt - serce
które tęskni za Nią....

zachwycać się można piękną bramą kutą
lecz to brama jednak....
i zamknięta szczelnie...
czego mur nie schował - liście opatulą
Boże !
czemu trzeba chować co - prawdziwym szczęściem !

autor

Jaskier5

Dodano: 2006-05-06 21:13:41

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie