OGRÓD UNIESIEŃ

Sięgnij nieba, popatrz w dali cieni drzew,
Poruszają szumem liści, fale snu.
Dotknij słońca, a zapadnie szary zmierzch,
I poczujesz w bieli słodki zapach bzu...

Wonią swą uniesie zmysłu rajski żar,
I otworzy obraz naszych wzniosłych chwil.
Roztańczona rzucę urok albo czar,
I nie będzie krótkich nocy ani dni...

Popłyniemy w aromacie czułych słów,
Połączeni jedną myślą, jednym tchem.
Dryfujemy do granicy, która już,
Sama nie wie, czy jest nocą czy też dniem.

Pochłonięci, zapatrzeni w świecy blask,
Odlecimy w lazurowe wody mórz.
W pełnym splocie i oddechu, aż po brzask,
Tak spełnieni opadamy w szale burz.

autor

BEA

Dodano: 2006-07-11 00:15:41

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie