Ogród wspomnień
Idę wśród drzew ku wielkiej wodzie
Gdzie się zatapia słońca płomień
By w dziwnym znaleźć się ogrodzie
Tam rosną cudne kwiaty wspomnień
Wzrok po dzieciństwa błądzi kwiatach
I wywołuje drogie zjawy
Ojca i matki z tamtego świata
I dom rodzinny w sercu Warszawy
Za płotem ciągną się parcele
Z nich zapachniały mi narcyzy
Które zbudziły uczuć wiele
Płynąc z podmuchem lekkiej bryzy
Tu niezabudki -kwiaty wierne
Subtelną barwą wzrok mi pieszczą
A wśród nich -oczy filuterne
Mojego Janka się niebieszczą
Zebrałam wspomnień uschłe kwiecie
I żal się jakiś czai skrycie
Że wszystko mija na tym świecie
Jak mija młodość, miłość, życie...
Komentarze (32)
Wszystko przemija, razem z kwiatami.
Piękne wspomnienia:)
Pozdrawiam:)
ale poezja zostanie, pozdrawiam
przyjemnie się czyta
miłego dnia, Basiu
dziękuję równie pięknie:WOJTER, fatamorgana7, milyena
dziękuję pięknie za wizytę w moim ogrodzę wspomnień
:wandaw, Stumpy, tańczca z wiatrem, Oksani, Agnieszka
B., *Piwonia*, Zenek 66, anula-2, Ola,Krzemanka(Aniu
tyle skromności w Tobie a przy Twojej wizycie wiersz
zyskuje nowy szlif), ewaes, zielonaDana, yamCito(Rysiu
uduszę Cię ha ha ), waldi1, Baba Jaga, Roma, anna,
AMOR1988, Stella-Jagoda, SHANNA, wojtasek W, loka
Stworzyłaś cudowny ogród wspomnień.Z przyjemnością
czytałam.Pozdrawiam.
Bardzo ciekawie piszesz Basiu. Wspomnienia często
przywracają nadzieje,że życie może być piękne ale
trzeba przestrzegać pewnych zasad.Pozdrawiam
serdecznie.
Urzekłaś .Pozdrawiam z uznaniem, i dziękuję za Twoje:)
Ladnie wspomnieniowo:)
Pozdrawiam :)
Przewspaniały taki ogród wspomnień, pozdrawiam :)
Piękny wiersz o wspomnieniach, o przemijaniu
Co poradzić, ale najważniejsze co w sercu i te cudne
wspomnienia warto pielęgnować. Uściski Basiu:-)
Wspomnienia połączone z nostalgią i melancholią.Piękny
wiersz zatrzymujący i skłaniający do
przemyśleń.Pozdrawiam serdecznie.:)
przyroda się odradza a my niestety idziemy do innego
życia ...taka prawda jest ...
ano mija...wszystko mija....i dalej dzieje się to co
ja opisałem - ha ha!!