W ogrodzie męki

W ogrodzie męki,
Siedzę i oczekuje udręki,
Nasłuchuje bólu kroku,
Po ciernistej drodze stąpającej.
Widzę same szare dni,
rzeki łez płynących,
trupów stos stojący, oczekujących...

Może kiedyś znajdzie się ktoś,
Kto oderwie mnie od mas
I pozwoli dalej trwać,
W świecie pełnym szans.

Radości jedynie pragnę,
Przyjaznych wspólnych dni,
Nadziei na wieczność
I najpiękniejszych dni.

Czy wszystko zawsze musi kończyć się źle?

autor

sumienie

Napisany: 2007-08-07 Dodano: 2007-08-08 10:59:03

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie