OIOM

Dwa lata temu, co dziennie przez dziesięć dni z mężem
chodziliśmy, na OIOM, gdzie w śpiączce
farmakologicznej leżał nasz syn. Lekarz prowadzący
zabronił nam, na jakiekolwiek dotyk, szept, płacz, aby
te nasze bodźce nie pobudzały mózg do pracy. Staliśmy
bezsilni serca nasze rozdzierał ból i te słowa o tak
pamiętam je, które Ty też znasz cyt.

Czeka na cud,
z wiarą, że śmierć
okaże akt łaski.

Lecz wiara zawiodła, śmierć nie okazała akt łaski
odebrała nam ukochanego syna i znów Bóg zawiódł:(

Przepraszam za zbyt osobisty komentarz, miałam nie
pisać komentarza do wiersza, tytuł jak magnez
przyciągnął i te słowa, które zacytowałam są temu
winne…

Pozdrawiam bardzo serdecznie, tulę Cię…

serce podeszło mi do gardła ech smutek:((4 lata nie ma
już mamy Pozdrawiam utulam:))

OIOM .. czeka na cud uzdrowienia ..

Bardzo obrazowe to czuwanie. Miejmy nadzieję że cud
się wydarzy. Dobranoc.

Walka o życie, czasem przegrana:-(

wymowny tekst,ale tu cudów brak,klamka zapadła i jest
cisza,pozdrawiam

to specyficzne miejsce, ale bardzo
potrzebne,,,pozdrawiam :)

bez komentarza,pozdrawiam ciepło.

aż się serce zaciska, bardzo wymowna miniatura

często śmierć, czeka na śmierć,
myśli że kogoś zbawi, ale chory
nie wie czy go to wybawi.
Pozdrawiam serdecznie

Chociaż zabrzmi to bardzo okrutnie ale czasami śmierć
jest jedynym aktem łaski. Serdeczności.

To miejsce jest szczególne pod każdym względem.
Niektórzy doznają cudu, po tej i po tamtej stronie
cuda się zdarzają.

Bardzo ładnie i bardzo smutno. Jest taki oddział i
życia rozdział. Pozdrawiam.

Mocna w przekazie miniaturka. Pozdrawiam :)

Trudny temat podjęłaś. W formie krótkiej. Wzruszasz,
rozszerzasz serce...:)