Ojczyzna
Porzucę dom
Ojczyznę rodzinę
nie będzie mnie
zginę
miotana po świecie
bez korzeni
jak śmiecie
wiatr poniesie
kropli wody potrzeba
by wrosnąć w ziemię
jak chleba
lecz kto poda
gdy obcy wokół
łza w oku
to za mało
gdy Ojczyzny nie stało
nie istnieję.
autor
Kryha
Dodano: 2013-05-03 10:34:28
Ten wiersz przeczytano 986 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Zatrzymujesz...Wzruszasz...Piękny ten Twój "motyl"
troski i tęsknoty:-)Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
bez Ojczyzny jesteśmy sierotami... zasmucił mnie ten
wiersz bardzo, źle mi z tym jak jest teraz w Polsce
Wiem co to znaczy bo sama często porzucam Ojczyznę za
pracą i z wielką radością jak na skrzydłach do niej
wracam.Pozdrawiam
Smutna, nostalgiczna refleksja. Pozdrawiam.
mądrze