Okna
Pogasły już okna
wokoło,
dzień zmęczony też zasnął.
Tylko jej szyba długo
prześwietla noc.
Sen nie chce pościelić
myślom,
spod ciężkich powiek
skraść troski,
zetrzeć
codzienny kurz.
Noc chłodną dłonią
studzi
rozpalone czoło,
słysząc szept
ciągle powtarzający
jego imię...
Świat zatonął
w mroku,
czuwa okno z latarnią.
autor
Kropla47
Dodano: 2018-10-11 18:46:11
Ten wiersz przeczytano 1675 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Cuu-doo-wnyy wiersz, serdeczności.
Smutno...
Pozdrawiam serdecznie :*)
☀
a mówią że w ciemnościach więcej widać ...
...czas przeszły lubi wślizgiwać się w teraźniejszość
pozdrawiam:))
Czasem nie można zasnąć. Piękny, refleksyjny, życiowy
tekst. Pozdrawiam Kroplo47-:)
wspomnienia nie pozwalają zasnąć.
Nocne smutki.
Pozdrawiam :)
Miłość spędza sen z powiek i wtedy, gdy upragniona, i
wtedy, gdy spełniona... Oby Tobie spędzała go już
tylko ta spełniona; pozdrawiam serdecznie.
Tęskni, nie może zasnąć... Mogłaby wejść na beja i
zacząć czytać wiersze. To znakomicie usypia.
Mam nadzieję, że mój żarcik nie sprawił Ci przykrości.
Nocą wszystkie tęsknoty czuwają karmiąc się
nadzieją... pozdrawiam serdecznie
Kazia weszła w nowe buty,
jeden,drugi już podkuty.
Pozdrawiam pięknie.
Bardzo wymowny wiersz
Mimo ogromnego smutku jest piękny
Pozdrawiam serdecznie Kaziu :)