Okno..

Usiadłam sobie przy oknie,
było zimno, padał deszcz.
Zza chmur wychodziło słońce.
Pomyślałam wtedy, jak dalej może wyglądac moje życie.
Cz też masz czasem takie myśli?
Czy nachodzą Cię wtedy, kiedy jest Ci źle?
Wiesz ile bym dała, żeby się wtedy do Ciebie przytulić?
Poczuć ciepło i miłość.
Nie dasz mi tego.
Nigdy nie będziemy razem..
Dlaczego nie możemy spróbować?

Kocham Cię..

Okno to obraz mojego życia.
Deszcz jest tym, co się w nim nie układa, wschodzące słońce, to przyjaciele, na których zawsze moge liczyć.
A zimno, to potrzeba miłości, do której jeszcze dla mnie daleko..
Trudno mi uwierzyć w cuda takie, że moje serce będzie biło dla innego, które będzie je kochać..

autor

Agnieszka.J

Napisany: 2006-10-22 Dodano: 2006-10-24 22:41:42

Ten wiersz przeczytano 344 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie