Okno

Czasem cisza jest bardziej wymowna od czynu.

We własnym pokoju w mej cichej przystani gdzie każda chwila marzeniem nazwana,
Otwieram okno me oko na świat,
gdzie czeka mnie przygoda nie znana.

Widze stąd to czego ty nie widziałeś,
Radość i smutek,
Śmiech i płacz
Wszystkich przepełnia złych doznań skutek,
W ich sercach zazdrość i żal.

Ach jak bym chciała stąd już wyfrunąć,
Rozwinąć swe skrzydła jak ptak.
Życ tylko w prawdzie,kłamstwo odrzucić.
Lecz jak to uczynić?
No jak?

Uciec od złudzeń,zmartwień i łez,
Wydobyć iskrę nadziei.
Zmiażdżyć strach i lęk przed bólem,
Dobro od zła odzielić.

Lecz cisza nadal w objeciach ma duszę,
Nie daje wydobyć ni głosu.
Przemóc barjerę niemocy muszę,

Otworzyć okno ludzkiego losu.

Czy masz odwagę,aby milczeć we własnej obronie??

autor

black rose

Napisany: 2006-06-19 Dodano: 2006-06-19 20:32:53

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie