Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Okno moich łez



Szary ranek jesionkę zarzucił
I myśli głuche w chmurach zatrzymał
Wiatrem do smutku swą pieśń zanucił
Na szybach palcem sznur łez rozmywał.

Świat mój przemókł dziś od słonych kropel
Życie nie chce być słodko niebieskie
Promyk słońca zawsze lśniąc jak sopel
W moich oczach skropił, chłodnym deszczem.

Strachem nażarte drżą gdzieś w kałużach
Słowa mokre, cuchnące wilgocią
Cień przerażenia, on się wydłuża.
Kalendarz przestał patrzeć z dobrocią.

W płycizny śnie optymizm utonął
Choć cisza szepcze spragniona lata
Czas duszę umęczył i pochłonął
W piołunu gorzkawych aromatach.

W proch się sypie okruszyna marzeń
Wszystko wokół zapada pod ziemię
Chciałbym z ptakami w lesie pogwarzyć
Lecz jak dożyć jutra?

Tego nie wiem…

autor

One Moment

Dodano: 2016-07-20 18:36:14
Ten wiersz przeczytano 2537 razy
Oddanych głosów: 50
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (68)

kaczor 100 kaczor 100

Piękne strofy Autorze a i metafory przednie. Gratuluję
lekkiego pióra.
Pozdrawiam.

One Moment One Moment

Tylko szkoda,że mojego...

AMOR1988 AMOR1988

Ciekawy obraz smutnego życia

Julia Pol Julia Pol

tak sobie czasem myślę,że jeśli czujemy się potrzebni
to jakoś można przeżyć kryzysy no i jeszcze dobrze
mieć pod ręką....bratnią duszę:)

One Moment One Moment

Dzięki Julcia. Robię co mogę i nic...

Julia Pol Julia Pol

jak dożyc?...żyć po prostu i przegnać chmury i
smutki:)
a wiem wiem,nie takie proste,pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »