okno mojego serca
za oknem mojego serca
słońca nie widać zza chmur
za mnie niebo płacze
bo ja nie mam już łez
ciało jak stal zastygłe
zimne bez ciepłego dotyku
na ścianie ostatnia smuga
wczorajszego już słońca
z dzisiejszym deszczem
resztki twoich śladów odpłyną
ile dzisiejsze łzy gwiazd
tyle nasz czas był wart
Komentarze (6)
Wiersz wzrusza.
Pozdrawiam :)
dodałbym tak - już za oknem mego serca słońca już
dawno nie ma ale za rogiem wschodzi tęcza - cóż
smutno, dziś smutno ale pojutrze... = pozdrawiam
Smutno...
Smutno, chyba jednak ten czas był coś warto, skoro
wspomnienia bolą...
Pozdrawiam.
tak, bardzo smutny wiersz.
smutna refleksja nad utraconą miłością