Okruch szkła
Wiosna jak obłok nadeszła
i spokój w serce wlała,
lecz dziwny okruch wpadł szkła,
obawa niezrozumiała.
Czy zawsze tak jak jest będzie -
nie źle, dobrze nie do końca,
czy minie odczuwana wszędzie
tęsknota rozpierająca?
Radości sercu drogie
nie wrócą, gdy się je straci,
zostaje nadziei płomień,
że wrócą w innej postaci.
autor
dziecko nocy
Dodano: 2007-03-08 08:50:31
Ten wiersz przeczytano 1216 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.