Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Okruchy życia...

Pozostawiłaś po sobie okruchy,
cząsteczki czasu, życia molekuły,
a ja latami w moim świecie głuchym
karmię się nimi z tęsknoty nieczuła.

Ziarnko do ziarnka, zbieram te wspomnienia
są mi potrzebne jak tlen w moich płucach,
a wszystko inne, jakby od niechcenia
bez cienia żalu za siebie wyrzucam.

Bo cóż mi wszystko, kiedy ciebie nie ma
słońce mnie boli, księżyc łzy wyciska
i nic mi więcej nie daje wytchnienia,
nic co by było sercu jak ty bliskie.

autor

sael

Dodano: 2007-11-18 11:42:09
Ten wiersz przeczytano 1775 razy
Oddanych głosów: 55
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (33)

Wiolonczelista Wiolonczelista

Jeden okruch warto zachować na czarna godzinę.

gatao gatao

Tak sie stalo, ze przeczytalem ten wiersz bedac w
stanie w jakim nikt nie lubi byc i to byl tylko
zapalnik, ktory sprawil ze bomba wybuchla i lzy leca
mi ciurkiem... Piekny... i nic wiecej nie napisze !!!

sosna sosna

Tyle tęsknoty, aż namacalna, i te okruchy,
wspomnienia, których za dużo, by zapomnieć, a za mało,
by nimi żyć.

UlciaZ. UlciaZ.

Niby okruchy życia, ale jak zręcznie tworzą jedną
całość... Śliczny wiersz.

annael annael

Właściwie wszystko już zostało powiedziane...
Pozostaje mi jedynie dodać, że podoba mi się sposób, w
jaki piszesz...

zenon63 zenon63

Sprawnie napisany, nawet polowy rymow nie brakuje. I
calosc logiczna i ladna. Sukces.

Perełka Perełka

Milosc powoduje w czlowieku czasem minimalizm - chcemy
tak niewiele, chociaz okruchy - jak piszesz - zbierac
po TYM, co byl dla nas WSZYSTKIM... Bolesny wiersz,
ale jakze prawdziwy.

soczewica soczewica

nieźle - po przeczytaniu części toplisty przyznaję, że
ten wiersz zasługuje na wysoką punktację, jak żaden
inny...

gladius gladius

Tęsknota za kimś kochanym , może po prostu doskwierać
w życiu.Nostalgią żalu i czułośćia przepojony wiersz.

Mynyx Mynyx

Spójne. Rymy nawet ładnie weszły. Jest w porządku.

ell ell

Okruchy życia ... to nie tylko okruchy szczęścia, to
także łzy i cierpienie ... wszystko co sprawia, że
czujemy. Podoba mi się ten wiersz, choć nieco
polemizuję :) Zwięźle operujesz słowem zawirając tak
wiele treści

Poview Poview

Te okruszki życia zbieramy w woreczku... tu, w pamięci
naszej, w głębi swego serca... Są wręcz nam bezcenne,
są częścią nas samych... rozświetlają umysł, gdy już
noc jest ciemna... Choć czasem niektóre łzami smutku
spłyną... wiele jest zroszonych niewymownym
szczęściem... Chowamy je w sercu niczym skarb
rodowy... i opowiadamy bliskim swym z przejęciem... A
niektóre ziarna pozbierane tutaj... z małych
okruszynek stworzą "kromki" szczęścia... Z serca
oddajemy innym do czytania... z uśmiechem radosnym
wyjawiamy w wierszach...
Z ciepłem pozdrowień P.

Jastrząb46 Jastrząb46

zycie niestety nie piesci i trzeba nawet najmniejszym
drobiazgiem sie cieszyc...ladny wiersz jednak
przepelniony tesknotom

ireczek ireczek

To najładniejszy , przeczytany dziś wiersz.
Gratuluję sprawnego pióra, choć temat smutny. Poruszył
mnie do głębi. Najlepsze to: "słońce mnie boli,
księżyc łzy wyciska". Genialne!

suzzi suzzi

wiersz smutny ale jaki piękny!

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »