Ola

Przepraszam że umieściłem to 01.04. Ale tak wyszło .

Widok w lustrze nie przerażał, była już z nim obeznana
Była jak wyschnięta sosna, albo jak matowa skała
Która jeszcze żyje , chodzi, w markecie zakupy robi
Żaden tusz i żadna szminka szarej twarzy nie ozdobi

Z Paulą idą na zakupy ,Ola wlecze się powoli
Potem leży długo w łóżku , bo ją znów wątroba boli
Potem zje czerwone jabłko, potem może zje banana
Rokowania są niepewne , a diagnoz od dwóch lat znana

Kiedyś była zgrabna, piękna ,chłopcy ją adorowali
Lecz plan życia prysł jak bańka i się na panewce spalił
Wyrok był krótki i ostry: Glejak mózgu się utworzył
Z tyłu ,ponad potylicą z lewej strony się rozmnożył

Od tej pory szpital, chemia, naświetlania ,senatoria
Płacz i długie korytarze, bardzo trudna to historia
Musi nosić okulary, utyka lekko na nogę
Każdy zwalnia gdy w południe przechodzi z wolna przez drogę

Siostrę Śmierć w snach nieraz widzi gdy po łące kwietnej biega
Wśród zamglonych traw i krzewów, z tyłu jakieś niskie drzewa
Czy ją pozna wkrótce, zna to tylko przeznaczenie
Jedno tylko wie na pewno - Życie dla niej to cierpienie .

Kilka lat temu widziałem w sklepie dwie dwudziestolatki .Jedna wyglądała na lat 20 druga na ...60 .Szybko zrozumiałem wszystko .Po kilku dniach napisałem ten wiersz. Musiałem .

autor

Maciej1970

Napisany: 2019-04-01 Dodano: 2019-04-01 18:15:25

Ten wiersz przeczytano 989 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie