Olowiana Róza

'W ogrodzie osierdzia zycia kwitnie roza w stalosci, czasem wiédnie, gdy zabija já zmiana....'

Stop.....
Ktory powstaje w zaciéciu palca
Kiedy ona usycha
Rodzi welniane mysli
Jedná po drugiej...
i
i
Ucisk...
Szyjki rozanej
Ma zapach metalu
Pamiátki po pieszczocie rosy.. i
Zagraj mi wietrze balladé
Zanuc mi echo piosenké
O tym, jak stopic zrenicé
Zanim grad já zaleje..

Przedrzyj sié
Mala
Kropelko
Zerwij
Otoczké
Porazki
Zawolaj
Mi
ptaki
polnocy
Bo
lód
pali
kolce
ognia..
Odeprzyj tá twardá tarczé,
zwyciézajác slowami jedwabiu
tylko wtedy otulá mnie chmury
A niebo da mi schronienie



Wsród olowianego deszczu,
Narodzi sié oddech rózany...

Dobra zmiana nie dotyka tego, co stale Tak jak drzewo, pozostaje drzewem, bez wzgledu na pory roku

autor

Bequiet

Dodano: 2008-01-12 12:26:46

Ten wiersz przeczytano 736 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie