Omen...

Taka profanacja!:)
Kolekcjonuję stare zegary i nie wyobrażam sobie aby
któryś miał by być zakopany w ogrodzie:) Nie wyobrażam
sobie też domu w którym nie słychać tykania starego
zegara. One wszystkie mają duszę a ja daje im nowe,
albo przedłużam życie. Kiedy przyjeżdża do mnie 6
letni wnuczek, mógłby godzinami stać przed zegarem i
wpatrywać się w ruch wahadła. A kiedy zegar zaczyna
bić, jest wniebowzięty:) Nie wspomnę już o tym jaki
jest szczęśliwy, kiedy ma możliwość pogrzebać ze mną w
starym mechanizmie:)
Pozdrawiam:)
Marek

Po przeczytaniu przeszył mnie dreszczyk.
Do tej pory, na dnie szuflady komody leży zegarek
dziadka, Pamiętam jak mama powiedziała, że wskazówki
na tarczy zatrzymały się w chwili, kiedy nastąpił
zgon. Potwierdzeniem był zapis na szpitalnej karcie
informacyjnej.
Miłego dnia, sari :)

Bardzo interesująca, wymowna refleksja, pozdrawiam
ciepło.

Zdzisiu u mnie nigdy równo nie będzie ;-))) ten typ
tak ma... :-))))

No cóż, omen... niech i tak będzie.
Wiersz ma swój nastrój, klimat tajemniczości. Spodobał
mi się.
PS. Chociaż przy czytaniu rytm mi się w kilku
miejscach załamał przez nieutrzymanie długości wersów.
Ale to już przerabialiśmy ;)

...coś w tym jest wierzę...pozdr.

I dobrze zegarowi! Nie chciałbym bym i ja.
Pozdrawiam

Witaj,

ciekawa historyjka w poetyckim zapisie.

Uśmiech, pozdrowienia /+/

Sari pokazałaś mroczne oblicze i obecną mistyczną siłę

Pozdrowionka

Wiersz z emocjonalnym dreszczykiem który daje do
myślenia
Pozdrawiam :)

Dziś smutny Omen na swoim pysku
Ma coś w rodzaju z piachu kagańca
A Wy na pewno będziecie żyli
Aż Wam się znudzi do świata krańca:))

A ja nic nie mówię więcej tylko zastawiam plusa:)))

Są na ziemi rzeczy, o których nawet filozofom się nie
śniło...
Miłego wtorku Anno.

Przypomniałaś mi inne zdarzenie. Miałem pod Warszawą
dalekich krewnych. Mieli niewielki mająteczek. Tak
mikry, że nie objęła ich reforma rolna i w Polsce
Ludowej, jako jedni z nielicznych mieszkali we własnym
dworze. Kiedyś do nich przyjechałem i spałem w "pokoju
z zegarem". Żadnego zegara tam nie było więc rano
zapytałem skąd ta nazwa. Odpowiedziano mi, że był tam
piękny zegar, ale został zrabowany podczas wojny.
- Niemcy, czy Rosjanie? - zapytałem.
- Szwedzi w czasie Potopu...

Echinaceo drobny dreszczyk taki ;-)))
Miłego wieczoru :-)

Ciekawie... aż mnie ciarki przeszły. Pozdrawiam,
miłego wieczoru życzę:)