O.N.
wiej w oczy
w droge zatracenia
w ostatnią cząstkę mego istnienia.
wiej mocno i bez wahania
tak jak zawsze - bez kochania.
wiej wiej wietrze... wiej!
autor
istota społeczna
Dodano: 2009-03-30 22:25:55
Ten wiersz przeczytano 624 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
zostawiłabym jedno wiej i jedno w tak reszta ekstra
fajny logiczny +
W ostatniej zwrotce wystarczyłoby jedno "wiej" ale
poza tym wiersz dobry. pozdrawiam ciepło.
krótki a treściwy wiersz, pozdrawiam +