On

Ja przyniosę Ci w podzięce
bukiet swoich skromnych kwiatów,
Ty im powyrywasz kolce,
to podobno zwyczaj katów.

I przyniosę mocną linę
albo noże jeśli zechcesz.
Co mi zrobisz nie jest ważne,
ja i tak się zgodzę przecież.

Moja miłość i nadzieja -
jeden Mało Ludzki Człowiek.
Moje szczęście i nieszczęście -
wszystko kończy się na Tobie.

Może patrzysz czule w oczy,
czasem trzymasz mnie za rękę,
ale ciągle głośno krzyczysz
i używasz podłych przekleństw.

Nie odwdzięczę się za życie,
zresztą nawet nie próbuję.
Zapomniałeś o zbawieniu,
za to teraz pokutuję.

Bóg jest Bogiem Wszechobecnym,
nie ukryję Ci się nigdzie.
Pan i Stwórca, Ten Od Lepszych,
co się bawi w moją krzywdę.

autor

jane doe

Dodano: 2008-04-23 12:58:31

Ten wiersz przeczytano 674 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie