On

Nie prosi, bym stała obok stale
Wciąż zmienia wzrok, gdy nadchodzę
Nie sili się, bym go wreszcie
tak do końca zrozumiała,
Nie czeka na niespodzianki z mych rąk;

Nie jest tym kimś - nie rycerzem w srebrnej zbroi
Nie poraża odwagą lecz skrajną tajemniczością
Nie śpiewa o szczęściu, kiedy go spotyka;

Nie robi tego, bo bym chciała, żeby było najpierw
Nie opowiada mi o zranionej szarudze
Nie tańczy ze mną, kiedy nastrój taki
Nie zjawia się, gdy wołam go w myślach
Nie poszuka mnie w deszczu
gdy zechcę odejść na zawsze;

Nie zawalczy z dumą, gdy poczuje, że zranił
Nie zawoła w niebo, gdy mnie już nie będzie...
ubrany w spokój czy też zmęczenie -
jest...
słucha mnie stale...
moje nowe oblicze...

A jednak jest inaczej...Dla D.:)

autor

ashanti

Napisany: 2003-11-02 Dodano: 2006-09-24 21:45:40

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie